Ο Χέρμαν Λύμπκε (Hermann Lübke, 1857–1923) ήταν κλασικός φιλόλογος και καθηγητής γυμνασίου, που ασχολήθηκε με την έρευνα του ελληνικού λαϊκού πολιτισμού και τη μετάφραση ελληνικών δημοτικών τραγουδιών.
Μετά τις σπουδές του στην κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Μπρέσλαου και του Βερολίνου, ο Λύμπκε εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα την ελληνική κωμωδία (1883). Το ενδιαφέρον του για τη νεοελληνική λαογραφία και λογοτεχνία φαίνεται να προέκυψε σε ένα ταξίδι του στην Ελλάδα (Mielke, 1924). Αν και ο ίδιος ως μεταφραστής μνημονεύει στον πρόλογο της συλλογής αυτό το ταξίδι, χρησιμοποίησε ως βάση της ποιητικής ανθολογίας Δημοτικά τραγούδια των Ελλήνων (Volkslieder der Griechen), που εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1895 για να επανεκδοθούν αμέσως μετά το 1897, κατά κύριο λόγο προϋπάρχουσες συλλογές δημοτικών τραγουδιών (Fauriel, Ζαμπέλιος. Passow κ.ά.). Αντίθετα με ό,τι υποδηλώνει ο τίτλος της συλλογής, οι μετασκευές του Λύμπκε περιλαμβάνουν και έντεχνη ποίηση γνωστών λογοτεχνών όπως ο Α. Ρ. Ραγκαβής και ο Διονύσιος Σολωμός. Στην όχι πάντα εύκολη μεταφραστική του προσπάθεια («Οι διάλεκτοι, στις οποίες είναι γραμμένα τα ελληνικά δημοτικά τραγούδια, συναγωνίζονται σε δυσκολία τη γλώσσα με την οποία μας μιλούν οι αρχαίες πέτρες») ο κλασικός φιλόλογος Λύμπκε «μπορούσε να υπολογίζει στη συνδρομή ελλήνων και γερμανών φίλων», από τους οποίους γνωρίζουμε με βεβαιότητα τον Δημοσθένη Δεσμίνη, τον Κρίστιαν Μπέλγκερ (Christian Belger) και τον Ρούντολφ Χελμ (Rudolf Helm) (Lübke, 1897 XXVIf). Η προσδοκία του Λύμπκε ότι οι διασκευές του θα ενέπνεαν μουσικούς και ζωγράφους να προσφέρουν «χαρούμενα τραγούδια και πολύχρωμες εικόνες» εκπληρώθηκε από τον Αλεξάντερ φον Φήλιτς (Alexander von Fielitz), ο οποίος μελοποίησε το 1896 μια επιλογή από τα δημοτικά του τραγούδια.
Μετάφραση από τα γερμανικά: Αντώνης Οικονόμου
