Ο Χάινριχ Νίκολαους Ούλριχς (Heinrich Nikolaus Ulrichs, 1807–1843) ήταν γερμανός κλασικός φιλόλογος και αρχαιολόγος που το 1833 ήρθε στην Ελλάδα, ακολουθώντας τον βασιλιά Όθωνα. Εκεί δίδαξε λατινικά αρχικά στο γυμνάσιο της Αίγινας και στη συνέχεια στην Αθήνα. Από το 1837 μέχρι το θάνατό του διετέλεσε καθηγητής της λατινικής φιλολογίας στο νεοϊδρυθέν Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παράλληλα, ο Ούλριχς ήταν μέλος μιας επιτροπής υπεύθυνης για την επεξεργασία νομοσχεδίων που είχε ετοιμάσει ο Κρίστιαν Άουγκουστ Μπράντις (Christian August Brandis) σχετικά με το σύστημα της ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης.
Η διδακτική του δραστηριότητα συμπληρώθηκε με τη δημοσίευση μιας λατινικής γραμματικής, ενός λατινικού αναγνωστικού και ενός λατινικού λεξικού για γυμνάσια και λύκεια, το οποίο ολοκληρώθηκε αργότερα από τον Στέφανο Κουμανούδη και γνώρισε κατά τη διάρκεια όλου του 19ου αιώνα επανειλημμένες επανεκδόσεις. Σειρά τοπογραφικών και αρχαιολογικών μελετών εκδόθηκαν επίσης στο Ταξίδια και Έρευνες στην Ελλάδα (Reisen und Forschungen in Griechenland, 2 τόμοι, 1840–1863). Ο δεύτερος τόμος των ερευνών αυτών καθώς και δύο εκδόσεις ελληνικών δημοτικών τραγουδιών που είχε συλλέξει ο Ούλριχς, κυκλοφόρησαν την περίοδο 1860–1863 από τον Άρνολντ Πάσο, γαμπρό του και διαχειριστή των καταλοίπων του.
