Ο Γκούσταβ Σβαμπ (Gustav Schwab, 1792–1850), ιερέας, καθηγητής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και συγγραφέας, διαμόρφωσε μέσω του τρίτομου έργου του Οι ωραιότεροι μύθοι της κλασικής αρχαιότητας (Die schönsten Sagen des klassischen Altertums, 1838–1840) την εικόνα της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, η οποία διατηρήθηκε στη Γερμανία μέχρι πρόσφατα. Λιγότερο γνωστό είναι ότι ο Σβαμπ υποστήριξε επίσης κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1820 τον απελευθερωτικό αγώνα των σύγχρονων Ελλήνων.
Από το 1821 ο Σβαμπ διηύθυνε μαζί με τον Λούντβιχ Ούλαντ τον «Σύλλογο υπέρ των Ελλήνων» Στουτγάρδης, τον σημαντικότερο ελληνικό σύλλογο στον γερμανόφωνο χώρο. Παράλληλα δημοσίευε φιλελληνικά ποιήματα και αποδόσεις ποιημάτων από τα ελληνικά στο «Πρωινό Φύλλο των Μορφωμένων» (Morgenblatt für gebildete Stände), ο εκδότης του οποίου, Κόττα (Cotta), ήταν ευνοϊκά διατεθειμένος υπέρ του αγώνα των Ελλήνων. Ο Μυγδάλης (1977) έδειξε ότι οι αποδόσεις νεοελληνικών ποιημάτων που δημοσίευσε ο Σβαμπ είχαν βασιστεί σε παραλλαγές σε πεζό από τον Αναστάσιο Ε. Παππά, από τη δίγλωσση έκδοση των Λυρικών του Χριστόπουλου το 1821 στη Βιέννη, με τον τίτλο Der neue griechische Anakreon (Ο νέος ελληνικός Ανακρέων).
Ο Σβαμπ επιμελήθηκε το 1830 την πρώτη έκδοση των έργων του γνωστού φιλέλληνα Βίλχελμ Μύλλερ, ο οποίος ανήκε στο στενό φιλικό του κύκλο. Στη Νεκρολογία του Βίλχελμ Μύλλερ (Nachruf an Wilhelm Müller, 1827), ο Σβαμπ εξαίρει προπάντων τις υπηρεσίες που προσέφερε ο νεκρός του φίλος στον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων.
Το ποίημα του Σβαμπ Η των Αγγέλων εκκλησία επί του Αιτωλικού (Die Engelskirche auf Anatolikon. Neueste Mähr aus Hellas) μεταφράστηκε στα ελληνικά από τον Δημήτριο Κουμουνδουράκη και δημοσιεύθηκε στην ανθολογία που εξέδωσε ο ίδιος το 1862 με τον τίτλο Ποικίλα Ποιήματα Τερπνά και Διδακτικά εκ των του Σχίλλερ και άλλων περιφήμων ποιητών της Γερμανίας, συμβάλλοντας έτσι στη σχετικά πρώιμη πρόσληψη της ελληνικής ποίησης του Σβαμπ. Αντίθετα, το Οι μύθοι της κλασικής αρχαιότητας κυκλοφόρησε σε ελληνική μετάφραση μόλις το 1979.
Μετάφραση από τα γερμανικά: Αντώνης Οικονόμου
